Ülker – Pleiades – Yedikızkardeş – Subaru – M45

Ülker en eski zamanlardan beri bilinen gökcisimlerinden biridir. M 45 , Yedi Kız kardeş, Yedi Kandilli Süreyya, Peren ve Pelin olarak da anılır. Ayrıca Arapça Süreyya, Farsça ve Hintçe Pervin, Japonca Subaru olarak adlandırılmıştır. En az altı yıldızı çıplak gözle görülebilir. Bu sayı uygun şartlarda dokuz, tamamen açık ve karanlık gecelerde 12’ ye çıkabilir. Şekli küçük bir kepçeyi andırır. Birbirine çok yakın bu yıldızların kapladığı alan parmağınızın ucu kadardır. Böylesine sıkışık olmaları, bu kümeyi, ışıklı küçük bir grup haline getirmiştir. Ülker yıldız kümesi, fiziksel büyüklük ve yıldız sayısı bakımından Hyades’ e çok benzer. Fakat Ülker yaklaşık 440 ışıkyılı uzaklıkta olduğu için biraz küçük görünür. Yunan mitolojisine göre, Atlas isimli babadan ve Pleione isimli anneden olan yedi kız kardeşlerin isimleri şöyledir; Alcyone, Asterope ( çiftyıldız ), Electra, Maia, Merope, Taygeta ve Celaeno’ dur. Çıplak gözle altı üyesinin görünmesine rağmen bu kümenin 100'den fazla üyesi olduğu bilinmektedir. Böylesi kümelerdeki yıldızlar, yaklaşık olarak aynı zamanlarda, aynı gaz ve toz bulutu içerisinde, aynı kimyasal element oranları ile doğarlar ve uzayda hep beraber aynı yönde ilerlerler. Yani gerçekten "kardeş" sayılabilirler! Diğer açık yıldız kümeleri ile karşılaştırıldığında yıldız yoğunluğu düşüktür. Bunun nedeni kümenin evrimi ile ilgili olabilir. Fotoğrafa bakıldığında Ülker bir bulutsu maddesinin içine gömülmüş olarak görülür. Bu bulutsu mavi renktedir. İçindeki parlak yıldızların ışığını yansıttığı için yansıma bulutsusu olarak adlandırılır. Ülker kümesinin yaşı astrofizikçilerce 60-100 milyon yıl olarak hesaplanmaktadır. Bu, yeryüzü tarihi açısından oldukça yakın bir dönemdir. Yıldızların yaşam öykülerini anlamada, bu türden aynı anda doğmuş, fakat farklı kütle ve özelliklerdeki yıldız gruplarını incelemek gökbilimcilere çok önemli ipuçları sağlamaktadır. En belirgin bulutsu Merope'nin yakınında yer alan Merope Bulutsusu'dur. Bulutsu içerisinde yer alan çok sayıda küçük karbon taneciği ışığı yansıtır. Yansıma bulutsularının kendine özgü mavi rengi, karbon tozunun mavi ışığı kırmızı ışığa oranla çok daha verimli dağıtması nedeniyle ortaya çıkmaktadır. Bu bulutsuların parlaklığı, yansıtan taneciklerin büyüklük ve yoğunlukları ile komşu yıldız(lar)ın rengine ve parlaklığına bağlıdır. Merope'ye doğru ilerleyen bulutsu, yıldızdan kaynaklanan güçlü ışınımın basıncıyla itiliyor. Bulutsunun içerdiği toz gibi gaza oranla daha iri olan parçalar, bu "rüzgara" karşı daha dayanıklı oldukları için, hızları fazla kesilmiyor. Bir kaç milyon yıl sonra, bu bulutsu ışınımın basıncına dayanamayıp dağılacaktır.